Anne olmak nice kabiliyet yükler kadına..

Bugün biriyle tanıştım.. Instagram ve facebookta " Dukandiyetisiparisleri"..

O kadar güzel sohbet ettik ki  kendimi " iyi ki dukana başlamışım da , iyi ki çok yoğunmuşum da, iyi ki tarifleri uygulayamıyormuşum da ve iyi ki tatlıya düşkünmüşüm de seni tanımışım" derken buldum..

Blogumu  söyledim ona, girip okudu ve bana yaz dedi, güzel yazıyorsun dedi.

Cevap olarak " Anne olmak insana yeni kabiliyetler yüklüyor" deyiverdim. Ve üzerine düşündüm.

Bu yazımı başta Efekana sonra da Dukancan'ım Pınar'a armağan ediyorum.

Anne olmak bana ne gibi kabiliyetler kazandırdı.

Neler mi?

Anne olmak, uykusuz insan olabilmeyi ve bu konuda ne kadar başarılı olduğumu öğretti bana. İlk 40 gün 2 saatte bir uyanarak bir yavrunun sorumluluğunu üstüne %100 alabilmeyi ve onu beslemenin uykudan yemekten, yıkanmaktan, güzellikten, kendine bakmaktan çok daha önemli olduğunu öğretti. Bakımsız da güzel olmayı becerebilmek kabiliyetti ve ben bu kabiliyeti edinmiştim.

Anne olmak dilini anlamadığın halde bir bebeği nasıl susturacağını öğretti bana, konuşmadan anlaşabilmeyi, bakışlarla karşındakinin ne demek istediğini anlayabilmeyi..

Anne olmak, birini karşılıksız sevmeyi öğretti bana. Hayatım boyunca ailem ve eşim dışında çıkarım olmayan insanlarla pek kontak kurmaz, görmesem de konuşmasam da olur mantığında yaşayan bir insandım. Ama şimdi herkesin bir anne-baba evladını olduğunu düşünerek çıkarım olmasa da insanlara yardım etme arzusu içine girdim.

Sevap toplama derdindeyim işin doğrusu sevaplarım sadece oğlum Efekan için. Efekan için daha iyi bir insan olmak, yanlış yapmamak ve günah işlememek peşindeyim. İnanırım çünkü anne babanın hatalarının ceremesini çocuğun çektiğine. Bir günahın illa ki günün birinde kendinden olmasa da evladından çıkacağına..

Anne olmak beni iyi yaptı.

Pozitif olmak - olabilmek de bir kabiliyet bence, ben pozitif olma hayata güzel bakabilme telaşındayım son zamanlarda bu kabiliyeti de edinmek lazım eğer anneysen, ebeveynsen...

İradeli olmak da bir kabiliyet  sırf oğlumla kaliteli yıllar geçireyim diye iradeli olma derdindeyim. Onunla rahat oynayabilme, yanında anneannesi değil de annesi hatta ablası gibi görünebilme, o genç bir delikanlı olduğunda beni koluna takıp sokağa çıkma zevkini yaşatmak istiyorum ona.. Uzun siyah etekli bol tunikli bir anne olmak istemiyorum yanında...

Anne olmak yazma kabiliyetimi de geliştirdi.

Artık duygu ve düşüncelerimi anında yazıya dökebiliyorum bunu yaparken zorunluluk gibi hissetmiyorum, oğluma bırakabileceğim yegane hatıralardan birinin annesinin yaşadıkları, düşünceleri, kendisine olan sevgisini cümle aleme anlattığı bu blog olsun istiyorum..

Anne olmak değiştirir dünyayı, değiştirir sevgiye bakış açısını, çocukluktan çıkarır seni kocaman olgun bir insan yapar, bir bebeğin sorumluluğu dünyaya karşı dimdik durmanı sağlar..

Anne olmak insana yığınla kabiliyet yükler..   Sebze çorbasını yağsız  tuzsuz yapabilmeyi, bin bir şaklabanlıkla o çorbayı ona içirebilmeyi, bakışından kaka yaptığını anlayabilmeyi, en ufak bir tehlike anında ona mukayyet olabilmeyi onu bütün risklerden koruyabilecek cesarete sahip olmayı, ninni söylerken ses tonu ve öpüşlerinle çıkan diş ağrısını azaltabilmeyi gerektirir.

Annelik ciddi bir iştir.. Her kadın doğuştan bu özelliklere, kabiliyetlere sahiptir.
Bu kabiliyetlerin açığa çıkması, sadece mini mini bir kalbin içinizde atması , 9 aylık hamilelik serüveninden sonra onu kucağınıza almaya bakar..

5 aylık anne olarak yüklendiğim, edindiğim kabiliyetler bu kadar..

Efekan'ım büyüdükçe başka edindiğim kabiliyetleri de sizlerle paylaşacağım..

Sevgiler