30 Eylül 2013 Pazartesi

Ağlama oğlum..

Ağlama oğlum, ağlama annem, ağlama can parem..

Sen ağladığında benim yüreğim yanar, içimi tarifsiz bir acı kaplar..

Sen ağladığında durur dünya, güzel hiç bir şey kalmaz kainatta!

Ağlama bebeğim, ağlama nefesim..

Sen ağladığında kesilir nefesim, sıkışır kalbim..

Sen hiç acı çekme, hiç bulmasın acılar seni, üzüntüler, kederler...

Biraz önce anneannenle konuştum, onunlasın gündüzleri.. Seni sıcacık yatağında sabahları nasıl içim kan ağlayarak bırakıyorum bir bilsen..

Çalışan anneyim lanet olsun.. Çalışmak zorunda olan anneyim sırf senin geleceğin için.. Sen ağlıyordun arkadan, içim yandı, tüylerim ürperdi.. Meğer karnın ağrıyormuş, kakanı yapamamışsın.. Tüm dünya meselelerinden daha önemli şuan benim için kaka yapman.. Bunu ilerde sen de baba olduğunda anlayacaksın inşallah..

Bana derlerdi anne olunca anlarsın, meğer ne haklılarmış.. Kokusuna kurban olduğum, göz yaşına dünyaları yerinden hoplatacağım, yakacağım canım oğlum! Sen hiç ağlama, hiç üzülme, hiç canın yanmasın..

Senin canın yanarsa benim içim yanar.. Senin canın yanarsa benim kalbim ağlar, elim kolum tutmaz..

Çok güzel bakılıyorsun, tek avuntum bu.. Sensiz kalmamı kolaylaştıracak elbet hiç bir şey yok yer yüzünde ama acımı hafifleten tek şey emin ellerde olman..

Belki en özel anlarında yanında olamayacağım.. Belki ilk defa bana değil, boşluğa diyeceksin "Anne" kelimesini ve ben duyamayacağım, belki ilk adımında elinden tutan ben olamayacağım ama ilerde sırf sen daha rahat et diye şuan senden uzak kalmam.. Bir teraziye koysam seninle olup sana daha daha iyi bir hayat yaşatamamak mı yoksa seninle olmayıp sana daha iyi bir hayat yaşatmak mı?

İnan cevabını şuan bilmiyorum annem ama sadece seninle olmak istiyorum. İlk uyandığında kulaklarınla oynayıp nazlanmalarını, gülücüklerini, sonra acıktığında biberona saldırışlarını çok arıyorum bu iş yeri masasında, senden çok uzakta..

Sen ağlama bal böceğim, yüreğimi dağlama..

Ağlama ki annen mutlu olsun, ağlama ki telaşlanmasın, ağlama ki güneş hiç batmasın, ağlama ki gülüşlerin içimi gökkuşağı görmüşüm misali heyecanlandırıp, huzura ulaştırsın..

Sen ağlama, hep gül...

Seni çok seviyorum ömrüm...

2 yorum:

  1. Dukan grubundan bloğunuza yönlendim, dukan yazısından sonra Efekan'la da tanışmak istedim ♥ ağlıyorum şu an o kadar duygulandım ki, aynı şeyleri yaşıyoruz hep, benim oğlum Uygar 16 aylık oldu hala bırakıp gitmem zor olur arkamdan ağlar :'( elden gelen bir şey yok üzgünüm..
    Sağlıcakla kalın, mutluluğunuz daim olsun... Efekan'a ve tüm çocuklara Allah uzun ömür versin..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canan hanım bilsenizz bende o günlerin korkusuyla yaşıyorum.. aklı erince nasıl kaçıcam nasıl işe gelicem yüreğim nasıl elvericek bilmiyorum... ama alışmak zorundayız hep diyorum ya allah yokluklarını göstermesinn inşallah... sevgileeer..

      Sil